22 Ekim 2014 Çarşamba

Behçet Necatigil'in Daktilo şiirinden nerelere


Behçet Necatigil'in daktilo şiiri aklıma daktilo maceramı getirdi:) Gençliğimde her gün işe ilden ilçeye ilçeye giderdim, 1 saatlik yoldu.Yeni mühendis olmuştum, işi de bulunca kimin gözü görür yolu:) İşyerinde külüstür bir daktilo vardı, merak sardım onunla yazmaya, güya 10 parmak öğrenme niyetindeyim.Bir cuma akşamı işyerindekilerin şaşkın bakışları arasında daktiloyu aldım yanıma 1 saatlik yolla eve getirdim, hafta sonu çalışırım niyetiyle.Pazartesi de geri getirdim o gün, bileğimde zaten sorun vardı küçüklüğümden beri, hep arttı.Cuma günü doktora gittim, bandaj verdi, hastanede bileğime demir para koyup üzerini bandajladılar.

O gece yattım ama sabaha bileğim sızlamaya başladı, öğleye doğru hep arttı sızı, elimin de rengi değişmeye başladı, aman Allahım, artık bileğimi koyacak yer bulamıyorum, yine de dişimi sıkıyorum, ablam böyle olmaz doktora gidelim dedi, yok dedim, bari eczaneye bir soralım dedi, eczacı elimi görür görmez apar topar açmaya başladı, siz kangren mi olmak istiyorsunuz bu ne hal dedi.Elimi bir süre kullanamadım, kalk git o doktoru bul silkele değil mi, yok hiç gitmedim.Bileğimi de unuttum gitti, hatta öyle bir unutmuşum ki bu yazıyı yazarken bir baktım bileğimdeki boşluk gitmiş, ne zaman gitti,nasıl gitti, hiç hatırlamıyorum.Evet çocukluğumdan bileğimi bükünce içe doğru bir boşluk oluşuyordu, artık yok yaşasın.Acaba 2. çocuktan sonra dişe dokunur kilo aldım, ondan mı geçti acep, bak şimdi sevindim ondansa bir faydasını görmüşüm kilonun, yoksa gerisi külli zarar.

Sizin var mı daktilo anınız?


13 yorum:

  1. Liseyi bitirip üniversitede istediğim bölümü kazanamayınca rahmetli babacığım evde sıkılmayayım diye bilimum kurslara göndermişti beni. Daktiloda bunlardan biriydi. Haftada bir akşam 10 parmak yazmaya çalışırdık. Birinciye ödül verirlerdi.Ah ne günlermiş:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Geçmişte güzel günlere sahip olmak büyük şans

      Sil
  2. :))) Babamın iş yerine gittiğimde daktilo ile uğraşırdım. Yarı elektronik olanında; bir keresinde hangi tuşa bastıysam babamın tüm yazdığı evrak gitmişti. Bir daha da başına oturamamıştım. :(

    YanıtlaSil
  3. Blogda sana ödülüm varrrrrr :)

    http://kucukaksoyfulya.blogspot.com.tr/2014/10/odullere-doyamam-ben-dart-odulleri.html

    YanıtlaSil
  4. dedemin vardı ya ah en sevdiğim oyuncağımdı :)

    YanıtlaSil
  5. Merhabaa,tanışmaya geldim,tanıtım yazınızı sevdimm :))

    YanıtlaSil
  6. benim var tabii. Teyzemin iş yerine her gittiğimde daktilonun başına oturur sarı saman kağıtlara yazılar yazardım bu benim için inanılmaz mutluluk verici bir şeydi :))

    YanıtlaSil

☼ Reyhan'a Yorum Bildir ☼

UNUTMA

Öleceğimiz son günden bugüne bir perspektifle bakacak olsaydık,kararlarımız çok farklı olurdu.(Leadbeater)