Dişimin birini Dr.çekti, diğerlerini de ben dökeceğim

Ah blog ahh iki gündür o kadar gerginim, mutsuzum,hayırsızım veyahut evetsizim, ıssızım, şanssızım ve de vs. vs.'yim ki bilemezsin..

Hani Ahmet Arif platonik aşkı Leyla Erbil'ine ya da onun deyimiyle Leylim Leylim'ine aşağıdaki şekilde hitap eder ya aşkına karşılık bulamama duygusuyla:

"Merhametsiz ömrüm"

"Zalım"

İşte ben de bu sözcükleri kendime olan nefretimden söylüyorum kendi kendime=

"Merhametsiz ömrüm"

"Zalım"

Hatta dahasını ilave ederekten=

"Hayırsız"

"Beceriksiz"

"Vurdumduymaz"

Hatta daha da abartarak

"Bre cahil"

Ömrü hayatımda diş doktoruna düzenli gitmeyi yediremedim kendime bir türlü..Niye, KORKAĞIM çünkü ben..Dişçiden korkuyorum..Her şeyden korkuyorum..

KORKAK REYHAN

Bu dişimden önceki dişimi 1997 senesinde yeni bir iş yeri açmamdan sebep parayı dibine kadar tükettiğimden, biraz da borçlandığımdan dolgu yaptıramayıp, sonradan da kaybetmiştim.Çok ağlamıştım o zaman.Ağrıma gitmişti diş kaybetmek..

Sene 2013 ben yine diş kaybettim..İş mi açtım? Yok.Parasız mı kaldım? Yok..

Keyfimden...

Sırf keyfimden..

Yalnız bir zalım olan ben değilim bu hikayede..Dişim haddinden fazla zalım..Zerre hissettirmedi çürüğünü, içten içe gitti merhametsiz.Kaç ay önceydi hatırlamıyorum dişçiye gittiğimde ölmüştü zaten, dişçi benim üzüntümden kanal tedavisi yaptı, dolgu yaptı ama dedi tutmazsa benden değil.Neyse kanal tedavisi yapıldı ama diş fena olduğu için vurulan iğneler resmen beynimi kazıdı o derece acı çektim.Ama buradaki yazımda bahsettiğim üzere acıya dayandım.Dolgu yapıldı, bir süre sonra bu yıl içerisinde dolgusu düştü,yine yapıldı.

Esasında o dişin olduğu tarafta zaman zaman acı hissediyordum ama bunu kendime bile söylemekten çekiniyordum dişi kaybederim diye.Geçenlerde de bir şey yerken o dişimde müthiş acı hissettim sonra da dolgusu düştüDoktora gittim ama dişimi olduğu taraftaki damağım şişmiş o derece acıyor, meğer diş kırılmış damağın içine kaymış, Allahım ne acı.Doktor bu diş alınacak olmaz dolguyla falan dedi.O an o kadar üzüldüm ki bilemezsiniz.Yumuşak doku romatizmam da olduğu için çekimden 1 saat önce ve 1 saat sonra antibiyotik almalısın dedi, dolayısıyla ertesi güne kaldı çekim.Ben ağlayarak başka bir doktora gittim, o da damak içine kayan kırık parçayı aldı ona göre bir görelim dişi dedi,parçayı çekerken iğne vurmak istemedi, zira çekerken de aynı iğne kadar acı çekersin dedi,fıs fıs sıktı, çekti ben de acı çektim, hep beraber çektik yani birşeyleri.Ve o da dedi akabi bu diş alınacak.Biraz daha ağladım, zor kabullendim, sonra kabullenmesem ne olacaktı.

Dün gece gözlerim ağlamaktan şişti, uyuyamadım zaten bademciklerim de şişmişti beyaz beyaz iltihaplar görüyorum bakınca, ateşim de çıktı, yatakta dört döndüm, zaten işyerinde de moralimi bozan mevzular vardı,sonra başka mevzular eklendi,sabaha zor çıktım.

Bu arada dün bir poşet gazeteyle gitmiştim doktora, hasta koltuğunun yanına da bırakmıştım, beklerken ve yolda okuduklarımdan arta kalanı, içeri de apar topar girdim,yere koyarken gazeteler biraz dışarı çıkmıştı, benden sonraki hasta da acelesi neyse artık -hem dişçi koltuğuna oturmak için acele mi edilirmiş değil mi ama-hemen oturunca gazete çantasını zor alabildim, bugün de yine gazete çantasıyla doktora girdim çıkarken de aldım, doktor dedi ki bana siz hep böyle bir poşet gazeteyle mi geziyorsunuz ben de buralarda boş duramıyorum beklerken okuyorum dedim, gülümsedi.

Sonra aklıma geldikçe ben de gülüyorum, ama o gazeteler okunacaktı öyle ya da böyle.

Diş gitti velhasıl..

Çok da zor çekildi, Allahtan doktora benim dişim kolay uyuşmaz ben yine acı çekerim dedim, çok espriliydi ben acı çekmiyorum ama dedi.Yine de ikinci iğneyi vurdu da yoksa halim nice olurdu,çok uğraştım acı duymak için ama duymadım..

Biraz da öğle tatilinde ağladım dişim gitti diye, hiç sanki hangi giden geri gelmiş ağlayınca..

Şimdi kendime bir kafa atmak ve kalan dişlerimi de ben dökmek istiyorum..

Esas kafayı kafasızlığıma atmalıyım ya neyse...